کد مطلب:28167 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا بعضي افراد بدون هيچ تلاش و زحمتي در اين دنيا به مقامات بلندي درآخرت مي رسند مثلا حضرت علي اصغر(ع)

شرافت و كرامت اقسامي دارد از جمله: شرافت ذاتي، شرافت نسبي، شرافت فعلي و.... آنچه در مورد حضرت علي اصغر(ع) و امثال ايشان مطرح است، شرافت نسبي است. اين گونه شرافت ها از مقوله اي غير از فعل است و هيچ ربطي به كنش اختياري انسان ندارد. چنين چيزي اصلاً موضوع ثواب و عقاب قيامت نيست و رتبه و جايگاه آن جايگاهي ويژه است كه كيفيت و خصوصيات آن براي ما روشن نمي باشد. ضمن آنكه حضرت ايشان بالاخره سختي ها و مشكلاتي را در نهضت عظيم عاشورا تحمل كرده است كه تحمل آنها در حساب الهي از قلم نمي افتد، به ويژه آنكه همه اينها در راه خدا بوده است. اما اين مطلب كه: «چرا ما به جاي او نيستم؟» زماني درست فهيمده خواهد شد كه تصوير صحيحي از نظام ضروري عالم در نظام اسباب و مسببات داشته باشيم و درك صحيح آن متوقف بر مقدمات عقلي و بينش ژرف فلسفي است. در عين حال آنچه به طور فشرده مي توان گفت، اين است كه: الف) نظام هستي نظام علي و معلولي است. ب ) در نظام عليت وجود هر چيز در جاي و مرتبه خود ضروري و تخلف ناپذير است. به عبارت ديگر موجودات عالم مانند سلسله اعداد مي باشند كه هستي هر چيز عين رتبه آن مي باشد. در سؤال شما اين فرض نهفته است كه هر يك از ما مي توانستيم به جاي علي اصغر(ع) باشيم ولي خداوند فقط او را در آن مرتبه و جايگاه قرار داد، در حالي كه با دقت در دو مقدمه فوق خلاف اين مطلب از نظر فلسفي روشن مي شود. توضيح اين كه هر يك از ما اگر به جاي او، يعني در شرايط زماني و مكاني و برخاسته از نطفه خاصي كه او آفريده شده است، خلق مي شديم باز هم او بود و ديگر ما نبوديم. و اگر فرضاً او به جاي ما، يعني از نطفه اي كه شخص ما از آن آفريده شده و كاملاً در شرايط ما خلق مي شد او همان ما بود، درست مثل اين كه جاي عدد دو با چهار عوض شود. در اينجا فقط لفظ عوض شده ولي در واقع عدد بين يك و سه قرار گرفته همان مقدار كميت اولي را دارد و هم چنين است عددي كه بين سه و پنج. شايد گفته شود، خداوند مي توانست نطفه ما را در بدن امام حسين(ع) قرار دهد و يك علي اصغر دوم پديد آورد. اين نيز خطاي فاحشي است، زيرا نطفه اي كه در بدن امام حسين(ع) است نطفه اي است كه در بستر خاص خود و با ويژگي ها و شرايط مخصوصي پديد آمده و آنچه از آن خلق مي شود نيز ويژگي هاي خاص خود را دارد و هرگز او نطفه ما نيست، نطفه وجود ما همان است كه از بستر وجودي والدين ما عبور كرده و در تكوين ما نقش داشته است. اما اين كه علي اصغر به كدامين عمل صالح به بهشت مي رود، سؤالي است كه در مورد ديگر كودكان همسال او نيز مطرح است. بلكه مي توان از گناهان آن ها پرسيد، يعني چرا و به كدامين گناه اين گروه سني به بهشت نروند؟ در اينجا يك نكته اساسي مطرح است: الف) اصل در خلقت الهي رحمت است و از همين رو مي توان گفت اصل بر بهشتي بودن انسانهاست، مگر اين كه كسي خود را با گناه و عصيان از رحمت خدا دور سازد. در حالي كه فرض در سؤال اين است كه همه بايد غير بهشتي باشند، مگر كساني كه به بلوغ رسيده و عمل صالح اختياري پيشه كرده اند. ب) بهشت مراتب دارد و بهشت ناشي از عمل اختياري به مراتب برتر از بهشت بدون عمل است. ج) بسياري از گناهكاران نيز در قيامت از لطف و رحمت الهي و شفاعت معصومين بهره مي گيرند و جهنم براي كساني است كه هيچ گونه شايستگي لطف و رحمت و مغفرت و شفاعت ندارند، هر چند از اولاد ائمه و پيامبران: باشند. د) در حساب خدا اين نكته نيز كه اگر شخصي باقي مي ماند تا شرايط عمل اختياري برايش فراهم شود و اينكه پس از آن ممكن بود چه كارهايي بكند نيز از قلم نمي افتد و چه بسا حضرت علي اصغر اگر زنده مي ماند مانند ديگر برادرانش بهترين اعمال صالح را برمي گزيد.